Bij deze ‘crisis’ valt op hoezeer we van techniek afhankelijk zijn. We leven in een luxemaatschapij waar techniek in bijna alle aspecten van ons leven een rol speelt. Als dat op een moment x niet naar verwachting werkt, wordt ons gewone leven onderbroken en moeten we een creatieve oplossing bedenken. Soms lukt dat (contact met vrienden via email), soms niet (trams in Utrecht).
Zoals Martin al zegt: als organisatie moet je hierop voorbereid zijn, maar als organisatie, klant en/of consument moet je ook kunnen accepteren dat dit soort problemen mogelijk zijn. Bij de NS zie je hetzelfde gebeuren: mensen zijn gewend dat de trein rijdt. Bij een onderbreking van dat patroon is er een groot probleem. Omdat techniek een steeds grotere rol in onze samenleving gaat spelen en lang niet alle problemen te voorkomen zijn met plannen, backup oplossingen, etc. moeten we hiermee leren omgaan. Dit vraagt om een mentaliteitsverandering, ik twijfel of we die als samenleving kunnen maken. Aan de andere kant: we moeten wel.